Achimenes to delikatne rośliny, na ogól zielne, pochodzą ze strefy tropikalnej Ameryki Środkowej i Południowej. W Europie Achimenes nie jest rośliną zbyt często uprawianą, gdyż jej okres wegetacji występuje przemiennie z okresem spoczynku bezwzględnego.
Ponadto uprawa tej rośliny jest dosyć zawodna. Kwitnie od czerwca do sierpnia; kwiaty są niebieskie, różowe lub białe, a u niektórych mieszańców występuje mozaika tych kolorów. Mieszańce pochodzą na ogół od gatunków botanicznych A. longiflora i A. grandiflora. Mieszańce niskie z grupy 'Little Beauty', na przykład A. x cockade, A. x mexicana i A. x fancy są szczególnie cenne.
Achimenes należy uprawiać w pomieszczeniach ciepłych lub letnich o temperaturze 16-24°C i lekko zacienionych. Podłoże musi być raczej gruboziarniste; przygotowuje się je mieszając na przykład świeżą ziemię liściową z torfem włóknistym i polistyrenem (1:1:0,3), o pH 5,5-6,5.
Gdy rośliny nie kwitną, podlewa się je obficie i delikatnie zrasza liście. Podczas kwitnienia podłoże musi pozostawać stale wilgotne. Od marca do lipca podłoże wzbogaca się roztworem nawozu wieloskładnikowego o stężeniu 0,2%.
Achimenes rozmnaża się w lutym i marcu przez kłącza lub przez sadzonki wierzchołkowe. Kłącza umieszcza się w ziemi na głębokości 1 cm do doniczek o średnicy 10-12 cm. Doniczkę wypełnia się ziemią tylko do 3/4 wysokości i uzupełnia ziemię dopiero po ukazaniu się pędów. W sierpniu ogranicza się podlewanie, zmuszając w ten sposób roślinę do zakończenia wegetacji. Kłącza umieszcza się na zimę w pomieszczeniu suchym, o temperaturze około 15°C, w torfie lub prawie suchym piasku.
Mieszańce o dużych kwiatach i bujnym wzroście muszą być przywiązywane lub uprawiane jako rośliny częściowo zwisające. Umieszcza się je na werandach lub między oknami, które nie mają jednak wystawy południowej, także na pniach i gałęziach dla epifitów, w ogrodach zimowych i oknach kwiatowych. Chociaż trwałość kwiatów jest na ogół niewielka, to jednak obficie kwitnące rośliny są nadzwyczaj dekoracyjne.