Pośród dziesięciu gatunków rodzaju Aphelandra, które można spotkać w lasach tropikalnych środkowej i południowej Ameryki, uprawia się obecnie prawie wyłącznie tylko odmiany gatunku Afelandra stercząca.
A. squarrosa 'Dania' jest jedną z bardziej poszukiwanych; jej ciemnozielone liście mają wyraźnie zaznaczone srebrnobiałe unerwienie. Przykwiatki kłosowatego kwiatostanu są żółte. W mieszkaniu może osiągać wysokość 30-50 cm.
Uprawia się ją w półcieniu, gdyż szkodzą jej padające bezpośrednio promienie słoneczne. W przeciwieństwie do tego, niedostatek światła zimą hamuje wzrost i zawiązywanie pąków kwiatowych. Zimą temperatura nie może zbyt długo wynosić mniej niż 18°C. Temperatura optymalna wynosi 20-24°C, a przy tym musi jej towarzyszyć bardzo wysoka wilgotność powietrza.
Roślinę sadzi się do podłoża lekkiego, przewiewnego, na przykład mieszaniny ziemi liściowej, torfu, kompostu i piasku (1:1:1:0,5), o pH 5-6. Przesadza się co roku, w okresie od marca do maja, zawsze do doniczek o średnicy większej o 2 cm od poprzedniej.
Latem podlewa się obficie, natomiast ogranicza podlewanie, gdy temperatura spada. Nadmiar wody, podobnie jak jej niedobór, powodują opadanie liści. Należy zatem roślinę jak najczęściej spryskiwać. Od marca do sierpnia zasila się płynnym nawozem wieloskładnikowym, o stężeniu 0,3%. Po kwitnieniu obcina się kwiatostan, a od września do lutego obniża temperaturę i ogranicza podlewanie.
Do rozmnażania przeznacza się sadzonki wierzchołkowe, które umieszcza się w małych doniczkach (średnicy 7 cm) wypełnionych mieszaniną torfu i piasku. Ukorzeniają się w temperaturze około 25 °C, przy bardzo wysokiej wilgotności powietrza.
Afelandry są atakowane przez mszyce, czerwce i przędziorki, natomiast grzyby glebowe powodują gnicie korzeni i więdnięcie liści.
Nie zaleca się umieszczać roślin poza witrynami lub zamkniętymi oknami kwiatowymi. Afelandra stercząca źle się przystosowuje do warunków odbiegających znacznie od optymalnych. Uprawa hydroponiczna daje często lepsze efekty niż uprawa w podłożu klasycznym.