Echmea wstęgowata (Aechmea fasciata)

Echmea wstęgowata (Aechmea fasciata) jest epifitem pochodzącym z Brazylii. Szerokie liście z nalotem, pokryte srebrzystoszarymi poprzecznymi pręgami tworzą rozetę, która służy roślinie do zbierania wody. 

Ze środka wyrasta kwiatostan z różowymi przykwiatkami. Korzenie są słabo rozwinięte, a więc do uprawy wystarczy doniczka o średnicy 10 cm. Roślina ta czuje się dobrze w pomieszczeniach z centralnym ogrzewaniem.

Latem uprawia się echmeę w temperaturze 18-25°C, w półcieniu; zimą trzeba zapewnić jej jak najwięcej światła. Bezpośrednie promienie słoneczne padające podczas tego krótkiego okresu nie są dla niej niekorzystne.

Roślinę sadzi się w podłożu luźnym, przepuszczalnym, gruboziarnistym. Może to być na przykład mieszanina włóknistego torfu, rozdrobnionej kory i płatków polistyrenu (2:1:1), o pH 5,0-5,5. Kwitnących roślin nie przesadza się; do rozmnażania wykorzystuje się boczne rozety, które sadzi się w lipcu lub sierpniu. Ukorzeniają się one z łatwością w mieszaninie torfu z piaskiem (w równych częściach) w miejscu o temperaturze powyżej 22°C i jak najwyższej wilgotności powietrza oraz lekko ocienionym.

Podlewać należy wodą pozbawioną wapnia, latem nalewa się ją do środka rozety i do doniczek. Gdy temperatura jest niższa, lekko tylko zwilża się podłoże. Liście zrasza się w czasie kwitnienia. Roślinę trzeba zasilać roztworem nawozu wieloskładnikowego o stężeniu 0,1%, od lutego do października. Dla roślin starych latem zwiększa się stężenie nawozu do 0,2%, pamiętając przy tym o zwiększeniu dawki potasu.

Oprócz A. fasciata uprawia się piękną A. chantinii, która ma srebrnoszare pasy na liściach i kwiatostan z czerwonymi przykwiatkami. A.fulgens ma kwiatostan purpurowofioletowy, o długo kwitnących kwiatach.Czasem obserwuje się brunatne plamy na liściach lub zasychanie wierzchołków liści. Choroba ta jest spowodowana nieodpowiednią temperaturą.

Echmea wstęgowata może być stosowana różnorodnie. Można ją ustawić pojedynczo, posadzić w grupie w dużym ceramicznym pojemniku lub umieścić na pniu i gałęziach przeznaczonych dla epifitów. Najlepszym miejscem uprawy są okna kwiatowe i zimowe ogrody.

Sorry, this website uses features that your browser doesn’t support. Upgrade to a newer version of Firefox, Chrome, Safari, or Edge and you’ll be all set.