Sosna Pinia (Pinus pinea), znana również jako sosna włoska, to charakterystyczne drzewo iglaste pochodzące z regionu Morza Śródziemnego. Jej wyjątkowy wygląd, z parasolowatą koroną i długimi, ciemnozielonymi igłami, sprawia, że jest ceniona zarówno w ogrodnictwie, jak i w kuchni.
W naturalnych warunkach pinie rosną wzdłuż europejskich wybrzeży Morza Śródziemnego oraz na Wyspach Kanaryjskich. Drzewo to osiąga wysokość do 20 metrów, ale uprawiane w donicach rzadko przekracza 1,8 metra. Młode pinie mają pokrój piramidalny, który z wiekiem przekształca się w szeroką, parasolowatą koronę. Kora pinii jest pobrużdżona i ma szaroczerwoną barwę.
Igły młodych pinii są miękkie i srebrzystozielone, osiągając długość od 8 do 13 cm. Z czasem stają się sztywniejsze i przybierają ciemnozielony kolor. Aby zachować ich atrakcyjny wygląd, starsze igły można przycinać, co pobudza roślinę do wypuszczania nowych pędów. Pinia wydziela intensywny, sosnowy zapach, który jest jeszcze bardziej wyrazisty po roztarciu igieł w palcach.
Pinia jest źródłem smacznych, jadalnych nasion zwanych orzeszkami piniowymi. Są one brązowe, połyskliwe i mają owalny kształt. W kuchni włoskiej stanowią kluczowy składnik sosu pesto, ale są również wykorzystywane w sałatkach, daniach mięsnych i deserach.
Pinia w białej lub terakotowej donicy wprowadza śródziemnomorski akcent na balkonie czy tarasie. Ze względu na konieczność przeniesienia jej zimą do chłodniejszego pomieszczenia, warto wybierać donice, które nie są zbyt ciężkie.
Uprawa i pielęgnacja
Pinia jest trwałą ozdobą tarasu lub zimnej oranżerii. Młode drzewka można uprawiać jako doniczkowe rośliny ozdobne, a nawet jako choinki bożonarodzeniowe. Do uprawy najlepiej wykorzystać lekką, przepuszczalną ziemię kompostową. Młode okazy przesadza się w miarę potrzeb, początkowo co roku.
Latem pinie warto wystawić na słoneczny, zaciszny taras. Należy je regularnie podlewać, unikając przelania. Co trzy tygodnie można dodać do wody nieco nawozu do iglaków, aby igły dłużej zachowały srebrzystozieloną barwę. Jednak nadmierne nawożenie może być szkodliwe, gdyż w naturalnych warunkach pinie rosną na ubogich, piaszczystych lub skalistych glebach.
Zimą roślinę przenosi się do nieogrzewanej oranżerii, utrzymując podłoże w stanie lekko wilgotnym. Unika się wtedy nawożenia i nadmiernego podlewania.
Problemy
Igły schną i opadają: Może to być spowodowane przesuszeniem podłoża. Warto przenieść roślinę w chłodne miejsce i zacząć regularnie podlewać, choć szanse na jej uratowanie mogą być niewielkie.
Igły żółkną: Przyczyną może być zbyt słabe oświetlenie, nadmierna wilgotność lub nadmierne nawożenie. Należy zapewnić roślinie odpowiednie warunki wzrostu.
Pinia to wyjątkowe drzewo, które łączy w sobie walory estetyczne i praktyczne. Jej uprawa nie jest trudna, a efekt w postaci pięknego drzewka o intensywnym zapachu i dekoracyjnych igłach z pewnością wynagrodzi włożony wysiłek.