Intrygujące, egzotyczne kształty, piękne kolory i małe wymagania sprawiają, że sukulenty są bardzo popularnymi roślinami pokojowymi. Ich zdolność do przechowywania wody umożliwia im przetrwanie w warunkach o niskiej wilgotności.
To czyni je doskonałymi roślinami dla osób poszukujących roślin ozdobnych łatwych w pielęgnacji.
Wprowadzenie do uprawy sukulentów
Sukulenty to rośliny, które gromadzą w swoich korzeniach, łodygach lub liściach wodę oraz składniki pokarmowe. Dzięki takim zapasom mogą przetrwać długie okresy suszy. Liczba gatunków sukulentów sięga kilku tysięcy. Należą do nich m.in. wszystkie kaktusy. Wiele sukulentów rośnie w gorących regionach - od Afryki Południowej, przez obie Ameryki, aż po południowe krańce Europy Znajomość pochodzenia rośliny oraz warunków panujących w jej naturalnym siedlisku znacznie ułatwia jej uprawę.
Światło i temperatura
Z kilkoma wyjątkami, sukulenty preferują stanowiska w słońcu. Przy skąpym oświetleniu pogarsza się ich wygląd, a także nie dochodzi do kwitnienia. Najlepsze rezultaty w uprawie można uzyskać, zapewniając sukulentom przez cały rok temperaturę nie niższą niż 10°C. Okresowe wzrosty temperatury nie tylko nie przeszkadzają w rozwoju roślin, ale nawet bardzo korzystnie na niego wpływają.
Podlewanie i nawożenie
Od marca do października sukulenty należy podlewać oszczędnie, ale regularnie. Idealnym rozwiązaniem jest nasycanie podłoża wodą, np. przez zanurzenie całej doniczki w wiadrze z wodą, a potem wstrzymywanie się z podlewaniem do czasu, aż podłoże wyschnie i powtarzanie zabiegu. Nie wolno przy tym pozwalać, aby woda stała w podstawce. W czasie sezonu wegetacyjnego można je zasilać mniej więcej raz na 3 tygodnie.
Doniczki i podłoże
Doniczki muszą być dopasowane do wielkości rośliny. Na dnie trzeba umieścić warstwę drenażu (np. potłuczoną doniczkę). Jako podłoże najlepiej stosować specjalną ziemię dla kaktusów. Do podłoża można domieszać granulki wolno działającego nawozu stałego.
Sadzenie
Sadzenie sukulentów trzeba wykonywać bardzo starannie. Doniczkę należy stopniowo napełniać ziemią, ugniatając ją lekko, aby zapewnić roślinie solidne osadzenie w podłożu. Najlepszym terminem do sadzenia jest wiosna. Przez 3-4 tygodnie po posadzeniu podlewanie powinno być oszczędne, aby roślina dobrze się ukorzeniła.
Typy sukulentów
Sukulenty liściowe
Rośliny te gromadzą wodę i składniki pokarmowe w swoich mięsistych liściach. U wielu gatunków sukulentów, np. z rodziny przypołudnikowatych (Aizoaceae) - choćby u Conophytum - liście uległy redukcji do igiełkowatych tworów. Liście innych członków tej rodziny są nie tylko zredukowane, ale także dla dodatkowej ochrony pokryte guzkami lub brodawkami. Inne, jak np. aloes, agawa i eszeweria mają mięsiste liście wyrastające w ciasnej rozecie. U niektórych gatunków liście ułożone są w równych odstępach na pędzie - wówczas są one zwykle pokryte dla ochrony grubą, woskową skórką.
Sukulenty pędowe
Sukulenty pędowe cieszą się dużym powodzeniem w uprawach domowych. Niektóre ich gatunki, np. Caralluma, Orbea i kilka innych z rodziny Asclepiadaceae, a także kilka z rodzaju Euphorbia, są całkowicie bezlistne. Mają one mięsiste łodygi pokryte wyjątkowo twardą skórką. U wielu z nich łodygi są licznie rozgałęzione, a pędy boczne wyrastają prawie pionowo. Często są one żłobkowane, pokryte bruzdami lub wystającymi "listewkami", co zapewnia roślinie większą odporność na suszę.
Sukulenty korzeniowe
I te rośliny często wchodzą w skład domowych kolekcji sukulentów. Ich organami magazynującymi wodę i składniki pokarmowe są mięsiste korzenie przypominające bulwy, cebule lub kłącza. Jednymi z najpopularniejszych gatunków są Pachypodium i Jatropha (jatrofa). U wielu gatunków bulwowaty korzeń przechodzi bezpośrednio w łodygę, tworząc efektowny, butelkowaty twór, zwany przez botaników kaudeksem.
Zadbaj o swoje sukulenty
O rośliny warto zatroszczyć się już przy zakupie. Upewnijmy się, że wybrana roślina jest zdrowa.
Jeśli zostanie zaatakowana przez szkodniki, stosujmy skuteczny insektycyd systemiczny (pobierany jest przez roślinę i zjadany przez szkodnika). U sukulentów z rodziny Crossulaceae (gruboszowate), np. grubosza drzewiastego, nie stosujemy jednak insektycydów zawierających malation, gdyż może to powodować zrzucanie liści.
Jeśli pędy sukulentów zaczynają czernieć u podstawy, może to być oznaką choroby grzybowej wywołanej przez nadmierne podlewanie. Ze zdrowej części rośliny robimy sadzonkę, a chorą część niszczymy.